De mensheid maakt er al een eeuwigheid gebruik van, maar pas in de loop van de twintigste eeuw begon men dankzij de vooruitgang van de wetenschap de heilzame werking van honing steeds beter te begrijpen. Vele jaren onderzoek hebben aangetoond dat de Manuka-honing door zijn bijzondere samenstelling veel werkzamer is dan andere soorten honing.
De mens gebruikt honing al duizenden jaren als verzorgingsproduct, maar het was pas aan het einde van de negentiende eeuw dat de eigenschappen van honing wetenschappelijk werden beschreven. In de jaren 1960 ontdekte een Amerikaans wetenschapper vervolgens dat honing een enzym bevat dat door de bijen wordt uitgescheiden en in combinatie met water suikers kan omzetten in waterstofperoxide (zuurstofwater). Dankzij in vitro-studies weten we dat de werking ervan beperkt is in de tijd.
Manuka, een actieve honing met unieke eigenschappen
Manuka-honing heeft iets extra. Hij is veel werkzamer dan andere soorten honing dankzij een unieke stof die verantwoordelijk is voor zijn niet-peroxidische werking: methylglyoxaal (MGO).Methylglyoxaal ontstaat door de natuurlijke chemische omzetting van dihydroxyaceton (DHA), een bestanddeel van de nectar van de manukabloemen, tijdens de rijping van de honing. Hoe hoger het MGO-gehalte van een honing, hoe werkzamer die honing is. Ook andere honingsoorten bevatten MGO afkomstig van andere planten, maar in concentraties die 100 keer lager liggen dan die in Manuka-honing. Die eigenschappen leidden tot een grote belangstelling van de internationale wetenschappelijke wereld voor Manuka-honing. De afgelopen dertig jaar werden er tal van werken gewijd aan een beter begrip van de werking en het testen van de werkzaamheid in verschillende toepassingen. Dit hoge werkzaamheidsniveau wordt gegarandeerd door het IAA®-cijfer. Hoe hoger het cijfer, hoe hoger het methylglyoxaalgehalte en hoe werkzamer de honing is. 1 2 3 4 5 6 7